Bezpieczeństwo pracy i ergonomia - Wprowadzenie do ergonomii

 1. Ergonomia to nauka zajmująca się zasadami i metodami dostosowania urządzeń i narzędzi do cech fizycznych i psychicznych człowieka.

2. Główne zadania współczesnej pracy:

  • gwarancja bezpieczeństwa pracy
  • wysoka wydajność i jakość pracy
  • stworzenie komfortu psychicznego, fizycznego i społecznego
  • zmniejszenie poczucia zmęczenia pracą
  • opracowanie niezawodnej techniki pracy
3. Oddziaływanie ergonomii w zakresie spełnienia potrzeb ludzkich:
  • przemieszczanie się pomiędzy punktem A i B
  • warunki wypoczynku i odpoczynku
  • rozmieszczenie mebli w pomieszczeniach, wygląd tych pomieszczeń itp.
  • program nauczania w szkołach
  • wyroby masowego użytku
  • ergonomia w sprzętach wojskowych
  • ergonomia dla sportu
  • aktywność ludzi starszych, niepełnosprawnych, chorych
4. Wyróżnia się ergonomię koncepcyjną (wprowadzanie zasad ergonomii podczas opracowania koncepcji oraz projektowania) i ergonomię korekcyjną (korektę warunków pracy na drodze modernizacji już funkcjonujących stanowisk pracy (maszyn, urządzeń).

5. Trzy obszary specjalizacji w ergonomii:
  • ergonomia fizyczna (zajmuje się charakterystykami człowieka w aspekcie anatomicznym, antropometrycznym, fizjologicznym i biomechanicznym w relacji do jego aktywności fizycznej)
  • ergonomia poznawcza (koncentruje się na procesach umysłowych w zakresie w jakim wpływają one na interakcje międzyludzkie, wzajemne oddziaływania człowieka i innych elementów systemu)
  • ergonomia organizacji i zarządzania (organizacyjna optymalizacja systemów socjotechnicznych włączając w to struktury organizacyjne, politykę i procedury)
6. Analizę ergonomiczną przeprowadza się, gdy:
  • gdy warunki pracy uległy pogorszeniu, a organizatorzy nie potrafią tego naprawić
  • w trakcie analizy zespołowej
  • podczas oceny badanych kwestii ze wszystkich punktów widzenia
  • podczas działań korekcyjnych lub koncepcyjnych.
7. Definicje pracy:
  • celowa działalność człowieka zmierzająca do wytworzenia określonych dóbr materialnych lub kulturalnych
  • wytwór takiej działalności, zwłaszcza w dziedzinie nauki lub kultury
  • zajęcie, zatrudnienie jako źródło zarobku; też: instytucja, w której się pracuje zarobkowo
  • funkcjonowanie organizmu, narządu lub urządzenia
  • wielkość fizyczna określająca ilość energii potrzebnej do przemieszczenia ciała materialnego w przestrzeni, równa iloczynowi wartości siły działającej na to ciało przez wartość przebytej przez nie drogi
8. Podstawowe problemy w kontekście pracy:
  • pracownik po zatrudnieniu w firmie nabywa nowe prawa i obowiązki
  • umysłowe i fizyczne działania człowieka są ograniczone
  • cechy człowieka są zróżnicowane i zmieniają się z czasem
  • wydajność pracy zależy od czynników obiektywnych i subiektywnych
  • praca może mieć także charakter zespołowy


9. Proces przystosowania się pracownika do pracy:
  • przystosowania do funkcji zawodowych (edukacja w zakresie umiejętności wymaganych na stanowisku)
  • przystosowania do fizycznego środowiska pracy (specyfika stanowiska)
  • przystosowania do społecznego środowiska pracy (relacja jednostki z grupą społeczną)
10. Skutki nieprzystosowania się pracownika do pracy:
  • zmiany w załodze
  • brak identyfikacji z zawodem
  • konflikty społeczne
  • niechęć do pracy (L4 "na lewo", częste nieobecności itp.)