J.polski - Młoda Polska
1. Modernizm to określenie zjawisk artystycznych przełomu XIX i XX wieku (całkowite zerwanie z tradycją i poszukiwanie oryginalnych środków wyrazu). W Polsce upowszechnił się termin "Młoda Polska", który spopularyzował Artur Górski w cyklu artykułów programowych opublikowanych pod tym samym tytułem w 1898 roku w krakowskim tygodniku "Życie". Epoka trwała od lat 90. XIX wieku, a skończyła się w 1918 roku. Inne nazwy epoki to także neoromantyzm (ponieważ są pewne podobieństwa do romantyzmu takie jak indywidualizm, czy zainteresowanie metafizyką) oraz secesja (przy odniesieniu do sztuki).
2. Impresjonizm to kierunek w kulturze europejskiej, który został zapoczątkowany przez paryskich malarzy. Celem impresjonistów było uwolnienie się od dziedzictwa epoki romantyzmu, sztywnych zasad akademizmu i patosu. Starali się uchwycić nieustannie zmieniającą się rzeczywistość i utrwalić subiektywne, ulotne wrażenia jakie na nich wywarła. Nazwa pochodzi od obrazu Moneta "Impresja, wschód słońca".
3. Symbolizm to kierunek, w którym uważano, że człowiek nie jest w stanie opisać świata idei językiem pojęć, lecz za pomocą literatury, ponieważ to ona jest w stanie wyrazić to, co ze swojej natury jest niewyrażalne. Cechami charakterystycznymi języka symbolistów są: aluzyjność, wieloznaczność, muzyczne kształtowanie wypowiedzi. Jednym z przedstawicieli był Arthur Rimbaud.
4. Ekspresjonizm rozwijał się głównie w Niemczech. Według tej koncepcji dzieło powinno wyrażać wewnętrzny świat człowieka, jego emocje, namiętności i przeżycia. Przedstawiciele kierunku proponowali sztukę otwartą na metafizykę. Bohaterem utworów miał być uniwersalny człowiek. Przedstawicielem był Stanisław Przybyszewski.
5. Naturalizm największy wpływ wywarł na epikę. Jego zwolennicy dążyli do jak największego obiektywizmu w przedstawieniu fabuły. Pisarz nie miał prawa moralizować i komentować opisywanych wydarzeń. Twórcą i teoretykiem tego kierunku był Emil Zola.
6. Główne założenia filozofii Schopenhauera:
2. Impresjonizm to kierunek w kulturze europejskiej, który został zapoczątkowany przez paryskich malarzy. Celem impresjonistów było uwolnienie się od dziedzictwa epoki romantyzmu, sztywnych zasad akademizmu i patosu. Starali się uchwycić nieustannie zmieniającą się rzeczywistość i utrwalić subiektywne, ulotne wrażenia jakie na nich wywarła. Nazwa pochodzi od obrazu Moneta "Impresja, wschód słońca".
3. Symbolizm to kierunek, w którym uważano, że człowiek nie jest w stanie opisać świata idei językiem pojęć, lecz za pomocą literatury, ponieważ to ona jest w stanie wyrazić to, co ze swojej natury jest niewyrażalne. Cechami charakterystycznymi języka symbolistów są: aluzyjność, wieloznaczność, muzyczne kształtowanie wypowiedzi. Jednym z przedstawicieli był Arthur Rimbaud.
4. Ekspresjonizm rozwijał się głównie w Niemczech. Według tej koncepcji dzieło powinno wyrażać wewnętrzny świat człowieka, jego emocje, namiętności i przeżycia. Przedstawiciele kierunku proponowali sztukę otwartą na metafizykę. Bohaterem utworów miał być uniwersalny człowiek. Przedstawicielem był Stanisław Przybyszewski.
5. Naturalizm największy wpływ wywarł na epikę. Jego zwolennicy dążyli do jak największego obiektywizmu w przedstawieniu fabuły. Pisarz nie miał prawa moralizować i komentować opisywanych wydarzeń. Twórcą i teoretykiem tego kierunku był Emil Zola.
6. Główne założenia filozofii Schopenhauera:
- u postaw całej rzeczywistości leży wola (irracjonalny ślepy popęd)
- wola nigdy nie może być zaspokojona, a to prowadzi do cierpienia
- ból istnienia można złagodzić przez wyzbycie się pragnień, współczucie dla innych cierpiących lub kontemplację piękna w sztuce.
7. Główne założenia filozofii Nietzschego:
- życie jest najwyższą wartością
- tradycyjna moralność ogranicza życie
- ludzkość musi odrzucić chrześcijaństwo, które hamuje jej rozwój
- ideałem jest nadczłowiek - jednostka kierująca się wolą mocy
- jednostka nie powinna poświęcać się dla społeczeństwa
8. Chłopomania - ludomania, w postaci zainteresowania życiem wsi i społeczności chłopskiej. Nurt pojawił się wśród inteligencji młodopolskiej w drugiej połowie XIX wieku.