Historia i społeczeństwo - W walce o silne i niezależne państwo. Polska XI w.
1. Następcą Bolesława Chrobrego został jego młodszy syn Mieszko II, który panował w latach 1025-1034. Kiedy objął on władzę (koronacja w 1025 r.) miał silną pozycję w polityce międzynarodowej. Jednak wojny prowadzone przez Chrobrego przysporzyły Polsce wielu wrogów, dlatego znając sytuację Polski byli gotowi, aby odzyskać utracone wcześniej obszary. Aby zapobiec ewentualnemu najazdowi niemieckiemu, w latach 1028-1030 zorganizował jedną lub dwie duże łupieżcze wyprawy na Saksonię, które ostatecznie stały się powodem cesarskigo najazdu na ziemie polskie. W 1031 roku Konrad II odebrał Mieszkowi Milsko i Łużyce. W tym czasie na Polskę od wschodu najeżdżał także książę kijowski - Jarosław Mądry, który zagarnął Grody Czerwieńskie. Mieszko uciekł z kraju i wyjechał do Czech. Wtedy rządy przejął jego starszy brat - Bezprym, jednak po kilku miesiącach został on zamordowany. W tym czasie wybuchł bunt ludowy przeciwko Kościołowi i możnym. Był on następstwem coraz większego niezadowolenia z coraz większych ciężarów ponoszonych przez ludność za utrzymanie dworu., drużyny książęce oraz rozwijającej się struktury kościelnej. W 1032 roku Mieszko II odzyskał tron. Musiał jednak ukorzyć się przed Konradem II i zrezygnować z korony królewskiej (symbol samodzielności polskiego władcy). Mieszko zmarł w 1034 roku.
2. Następcą Mieszka II został Kazimierz Odnowiciel, który panował w latach 1034-1058. W trakcie jego rządów, w 1039 roku książę czeski Brzetysław najechał na ziemie polskie. Zniszczył ówczesną stolicę, Wielkopolskę. Wywiózł do Pragi relikwie św. Wojciecha. Przyłączył do Czech Śląsk.
W 1041 r. Kazimierz przeniósł swoją główną siedzibę do Krakowa. Stała się ona nową stolicą państwa. Odradzanie się władzy książęcej postępowało dość szybko. W trakcie swoich rządów władca odzyskał Mazowsze i Śląsk, próbował jeszcze odzyskać Pomorze, ale niestety mu się to nie udało. Ostatecznie w 1058 roku Kazimierz został oficjalnie nazwany Odnowicielem.
3. W latach 1058-1079 panował syn Odnowiciela - Bolesław Śmiały (albo Szczodry, jak kto woli). Jego głównym celem było zapewnienie państwu piastowskiemu całkowitej niezależności politycznej oraz wzmocnienie pozycji Polski na arenie międzynarodowej. Najważniejszą decyzją polskiego księcia było czynne włączenie się w spór o inwestyturę duchownych między papieżem Grzegorzem VII, a niemieckim władcą Henrykiem IV (popierał papieża). Dzięki temu uzyskał zgodę na odbudowę metropolii gnieźnieńskiej. W 1076 roku Bolesław Śmiały koronował się w Gnieźnie na króla Polski. Trzy lata później nastąpiło załamanie polityczne. W kraju ukształtowała się możnowładcza opozycja, zaniepokojona wzrostem potęgi monarchy.
Po ucieczce Bolesława Śmiałego na tronie zasiadł Władysław Herman (panował w 1079-1102). W 1079 roku wyznaczył swoim synom dzielnice: Zbigniew otrzymał Wielkopolskę, a Bolesław Krzywousty - Małopolskę i Śląsk, bez głównych grodów (Krakowa, Wrocławia i Sandomierza). Mazowsze i te główne grody ojciec zatrzymał dla siebie.
4. Gdy w Polsce pojawili się duchowni, z czasem przy ważniejszych kościołach i katedrach powstawały szkoły. Duchowni byli praktycznie jedyną grupą ludzi, która potrafiła pisać i czytać. Opracowywali oni także dokumenty państwowe.
2. Następcą Mieszka II został Kazimierz Odnowiciel, który panował w latach 1034-1058. W trakcie jego rządów, w 1039 roku książę czeski Brzetysław najechał na ziemie polskie. Zniszczył ówczesną stolicę, Wielkopolskę. Wywiózł do Pragi relikwie św. Wojciecha. Przyłączył do Czech Śląsk.
W 1041 r. Kazimierz przeniósł swoją główną siedzibę do Krakowa. Stała się ona nową stolicą państwa. Odradzanie się władzy książęcej postępowało dość szybko. W trakcie swoich rządów władca odzyskał Mazowsze i Śląsk, próbował jeszcze odzyskać Pomorze, ale niestety mu się to nie udało. Ostatecznie w 1058 roku Kazimierz został oficjalnie nazwany Odnowicielem.
3. W latach 1058-1079 panował syn Odnowiciela - Bolesław Śmiały (albo Szczodry, jak kto woli). Jego głównym celem było zapewnienie państwu piastowskiemu całkowitej niezależności politycznej oraz wzmocnienie pozycji Polski na arenie międzynarodowej. Najważniejszą decyzją polskiego księcia było czynne włączenie się w spór o inwestyturę duchownych między papieżem Grzegorzem VII, a niemieckim władcą Henrykiem IV (popierał papieża). Dzięki temu uzyskał zgodę na odbudowę metropolii gnieźnieńskiej. W 1076 roku Bolesław Śmiały koronował się w Gnieźnie na króla Polski. Trzy lata później nastąpiło załamanie polityczne. W kraju ukształtowała się możnowładcza opozycja, zaniepokojona wzrostem potęgi monarchy.
Po ucieczce Bolesława Śmiałego na tronie zasiadł Władysław Herman (panował w 1079-1102). W 1079 roku wyznaczył swoim synom dzielnice: Zbigniew otrzymał Wielkopolskę, a Bolesław Krzywousty - Małopolskę i Śląsk, bez głównych grodów (Krakowa, Wrocławia i Sandomierza). Mazowsze i te główne grody ojciec zatrzymał dla siebie.
4. Gdy w Polsce pojawili się duchowni, z czasem przy ważniejszych kościołach i katedrach powstawały szkoły. Duchowni byli praktycznie jedyną grupą ludzi, która potrafiła pisać i czytać. Opracowywali oni także dokumenty państwowe.