Systemy operacyjne - Systemy plików FAT32, NTFS i Ext4

1. System plików tablicowych: NTFS, FAT32 (do 4 GB obsługuje)

2. System plików hierarchiczny: Linux (ext1,2,3,4)

3. Podział dysków na partycje:
  • dyski podstawowe
  • dyski dynamiczne 
ORGANIZACJA DYSKU W SYSTEMIE OPERACYJNYM (na przykładzie partycji FAT32)

4. System AREA (obszar systemu): MBR, FAT, ROOT DIRECTORY

5. Data AREA (obszar danych): 
  • pierwszy sektor na pierwszej ścieżce 
  • 512 B (program rozruchowy)
  • 64 B (tablica partycji)
FAT był najpierw do adresowania jednostki alokacji.

  • Boot sector - pierwszy sektor napędu logicznego, zawiera dane dotyczące partycji (ilość sektorów, liczba i wielkość tablicy FAT, rozmiar klastra)
  • Tablica FAT - miejsce, gdzie są trzymane informacje o klastrach. Każdy klaster ma swój zapis (sposób wykorzystania - które klastry należą do których plików oraz do łączenia tych plików). To rozwiązanie nie jest dobre, ponieważ kopia zapasowa FAT jest trzymana za oryginałem, więc jeśli uszkodzony jest oryginał to kopia będzie również uszkodzona). Wyróżniamy następujące wpisy oznaczające pusty klaster, uszkodzony klaster i koniec klastra
  • Katalog główny - katalog zakładany automatycznie podczas formatowania dysku, miejsce, gdzie rozpoczyna się obszar plików, podczątek katalogu głównego jest w sektorze startowym (w FAT32)
  • Obszar danych - pozostały na dysku obszar bez systemu i katalogu głównego.
NTFS: 

1. Główne cechy NTFS:
  • niezawodność
  • bezpieczeństwo i kontrola dostępu
  • przełamanie bariery rozmiaru
  • lepsze wykorzystanie dostępnej pamięci
  • efektywność
  • długie nazwy plików
  • sieciowość
2. Najmniejszą logiczną jednostką na dysku jest klaster (4kB) 

3. Wszystkie dane składowe są na dysku w postaci plików (razem z indeksami) 

Ext4:

1. Własności:
  • większe limity rozmiaru
  • prealokacja (system plików z włączoną obsługą extens może realizować prealokację bloków należących do plików)
  • alokacja opóźniona (zaalokowanie bloków dopiero w trakcie zapisu całego pliku na dysku)
  • wieloblokowa alokacja
  • zwiększona liczba obsługiwanych podkatalogów
  • kompatybilność wsteczna
  • sumy kontrolne dziennika