Historia - Polska po 1989 roku

12 września 1989 - powołanie przez sejm rządu Tadeusza Mazowieckiego

12 marca 1999 - Polska w strukturach NATO

1 maja 2004 - przystąpienie Polski do Unii

Lata 90. w Polsce to czas wielkich przemian społeczno-gospodarczych w kraju. Polska w tym okresie była w bardzo trudnej sytuacji, ponieważ nie była w stanie zapłacić zadłużenia zagranicznego, a Polacy szturmowali placówki dyplomatyczne obcych państw, aby udać się na emigrację.

Nowopowstały rząd Tadeusza Mazowieckiego miał charakter koalicyjny. Strona solidarnościowa objęła w rządzie odpowiedzialność za znaczną część gospodarki oraz dyplomację. Jednym z celów tego rządu było przywrócenie systemu demokratycznego.

29 grudnia 1989 roku przyjęło historyczną nazwę państwa Rzeczpospolita Polska, a biały orzeł w herbie państwowym odzyskał koronę.
Służby Bezpieczeństwa przekształcono w Urząd Ochrony Państwa, a milicja powróciła do dawnej nazwy "policja". Symbolem reform było przywrócenie świąt: 3 Maja i 15 Sierpnia.

Reforma gospodarcza Balcerowicza to program stabilizacji gospodarki opracowane przez ministra finansów Leszka Balcerowicza. Głównymi celami planu było doprowadzenie do sprawowania kontroli polityki monetarnej, utrzymywanie stabilnego kursu walut, zwalczanie inflacji i szybka prywatyzacja.
Drugi plan Balcerowicza został ogłoszony w 1998 roku i zakładał podwojenie dochodu Polaków w ciągu 10 lat, obniżenie inflacji do 5%, obniżenie bezrobocia o 30% do roku 2000, przy tworzeniu gospodarki przychylnej dla środowiska naturalnego. Zmiany miały objąć szkolnictwo, opiekę zdrowotną, wymiar sprawiedliwości i obronę narodową.

Polityka zagraniczna Polski po 1989 roku
Cele:
1) członkostwo w NATO
2) członkostwo w UE
3) współtworzenie stabilnego systemu bezpieczeństwa europejskiego
4) utrzymywanie dobrosąsiedzkich stosunków z innymi państwami
5) zrównoważona polityka wobec zachodu i wschodu
6) ochrona tożsamości narodowej

Polska po 1989 roku rozpoczęła aktywną współpracę ze Stanami Zjednoczonymi. Dążono do utrzymania dobrych stosunków z głównymi partnerami europejskimi, czyli Wielką Brytanią, Francją i Niemcami.
Współpraca z Francją i Niemcami i zapoczątkowała w Weimane w 1991 i do dziś określana jest mianem trójkąta Weimarskiego.