Historia - Polska w czasach stalinizmu

15 grudnia 1948 - powstanie PZPR

22 lipca 1952 - uchwalenie Konstytucji PRL

Powstanie PZPR:
Partia komunistyczna założona w 1948 roku na wskutek połączenia Polskiej Partii Robotniczej i Polskiej Partii Socjalistycznej. Określana była również jako realno-socjalistyczna, sprawujące rządy w Polsce Ludowej. Na jej czele stał Bolesław Bierut.
W listopadzie 1949 roku powstało Zjednoczone Stronnictwo Ludowe jej prezesem był Roman Niećko. W praktyce życia politycznego to PZPR miało monopol na władzę. Komuniści powielanie schematy Żydów stalinowskich. Ostatecznym opieczętowaniem zmian ustrojowych zachodzących w Polsce było uchwalenie 22 Lipca 1952 roku nowej Konstytucji państwa polskiego - Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.
Nowa konstytucja była oparta na wzorach Radzieckich, pozwalała na dużą wolność interpretacji przepisów przez władzę. Przepisy te pozwalały na stosowanie praktyk totalitarnych reżimu komunistycznego.
Przewidziano w zakresie ustroju gospodarczego uspołecznienie środków produkcji. Zachowano wolność osobistą, ale państwo brało pod kontrolę inne formy własności - spółdzielczą i państwową. Zawarto granice między władzą ustawodawczą, wykonawczą i sądowniczą. Najwyższym organem władzy był sejm.

Rada państwowa to organ władzy państwowej, który miał zwierzchnictwo nad radami narodowymi.

W latach 1949 1955 wystąpiły ataki ze strony władz na kościół katolicki i walka z jego wpływami na społeczeństwo polskie. Komuniści przedstawiali duchowieństwo polskie i hierarchię kościelną jako agenturę Watykanu i obcych służb.

Mimo ataku na kościół Podpisano porozumienie między rządem polskim, a episkopatem w kwietniu 1950 roku. Była zgoda na to, aby kościół mógł kontynuować swoją pracę duszpasterską.
Pod koniec 1950 wzmogły się ataki na księży dostojników kościelnych. Były oskarżenia o antypolską postawę i działalność. Władze kościelne były nieugięte, efektem było aresztowanie i uwięzienie Prymasa Polski - Kardynała Stefana Wyszyńskiego.
Mimo działań komunistów autorytet kościoła i samego prymasa, w społeczeństwie polskim ogromnie wzrastał.