Historia - Okupowana Polska

28 września 1939 - układ o granicach i przyjaźni między ZSRR, a III Rzeszą
12 października 1939 - powstanie Generalnego Gubernatorstwa
22 czerwca 1941 - atak Niemiec na ZSRR

Podział administracyjny Polski 1939-1944:
Był to podział administracyjny obowiązujący na ziemiach polskich wcielonych do III Rzeszy, Związku Radzieckiego i Litwy. Na zajętych przez siebie terenach okupanci wprowadzili podział administracyjny. Na mocy układu około 49% polskiego terytorium przypadły Niemcom - do III Rzeszy włączono: część Wielkopolski, Pomorze Gdańskie, suwalszczyznę, ziemię łódzką, część Górnego Śląska i część Mazowsza.

Z pozostałych terenów powstało zależne od Niemiec Generalne Gubernatorstwo ze stolicą w Krakowie. Urząd gubernatora sprawował Hans Frank.

Generalne Gubernatorstwo podzielono na: dystrykt warszawski, dystrykt krakowski, dystrykt lubelski, dystrykt radomski.
Po 1941 roku dołączono dystrykt Galicję.

Polityka III Rzeszy wobec Polaków:
Trzecia Rzesza starała się zniszczyć naród polski pod każdym względem niszcząc kulturę, polską historię, prowadzenie propagandy, grabiąc dobra kultury i sztuki. Głównym celem Niemców byłoby wyplenienie z polaków ostatnich sił które mogłyby doprowadzić do na przykład powstania lub kontynuowania walki. Niemcy chcieli aby polacy służyli jako tania siła robocza, które jest poddana wyższej rasie aryjskiej. Między starali się udowodnić że Polska nie jest w stanie sama rządzić.

Volkslista to niewielka lista narodowościowa wprowadzona zarządzeniem 4 marca 1941 dzieląca ludzi na cztery kategorie:
1 i 2. Obejmowały Niemców którzy mówili czysto w ojczystym języku, przestrzegali tradycji
3 i 4. Dotyczyły ludności polskiej mającą szansę na germanizację.
Osoby ujęty na liście były nazywane Volksdoutschami i były uważane przez Polaków za zdrajców narodu.

Polityka z ZSRR wobec Polaków:
Okupant prowadził politykę eksterminacji w stosunku do ludności. Dokonywano aresztowań oficerów Wojska Polskiego, funkcjonariusze policji, straży granicznej i więziennej, działaczy politycznych i społecznych oraz osób podejrzanych o postawę antyradziecką.
Aresztowanych osadzono w obozach i więzieniach. Część oficerów i funkcjonariuszy policji i straży granicznej zamordowany w Katyniu, Miednoje i Charkowie.

Deportacji ludności w głąb ZSRR:
Przesiedlenia przeprowadzono na ogromną skalę w lutym 1940 roku. Wywożono nie tylko Polaków. Wśród deportowanych było wielu komunistów. Warunki w jakich przebywali ludzie spowodowały dużą śmiertelność.
Okupanci zlikwidowali polską administrację, wprowadzili język białoruski i ukraiński w szkolnictwie, dokonywali masowych aresztowań księży. Likwidowano zakłady produkcyjne, aze skonfiskowanych majątków ziemskich wywożono bydło, trzodę, zapasy żywności i paszę. Zmieniono walutę na ruble. Panował terror.

Zbrodnia katyńska:
Zbrodnia komunistyczna polegająca na rozstrzelaniu elity społeczeństwa wiosną 1940 roku, oficerów wojska, policjantów, kapelanów, służb specjalnych i oficerów.
Egzekucję ofiar uznawanych za wrogów władzy sowieckiej zabijanych strzałami w tył głowy dokonywała radziecka policja polityczna NKWD.

Przyczyny deportacji ludności polskiej do III rzeszy i ZSRR:
1) chęć zmniejszenia liczby polaków zamieszkujących tereny Rzeczypospolitej
2) chęć za grabienia majątków wysiedlonych polaków
3) chęć zdobycia taniej siły roboczej
4) zmniejszenie inteligencji narodu polskiego.